“ ซื้อหุ้น “ คำนี้ดูไม่ยากเลย หลายๆ คนที่คลุกคลีอยู่ในวงการนี้ อาจจะตัดสินใจไม่ยากนัก หากมองเห็นแล้วว่าข้างหน้ามันคือกำไร ก็ไม่ยากเลยที่จะไขว่คว้ามาเก็บไว้ในพอร์ต แต่รู้ไหม๊ครับ ? หลาย ๆ คนอีกเหมือนกันที่มีเงินนะ ซื้อหุ้นเป็น แต่ขายไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ เพราะอะไร ก็เพราะความโลภไงครับ หรืออาจจะเพราะคิดว่าเดี๋ยวมันต้องขึ้นมาได้ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าถือหุ้นขาดทุนเต็มพอร์ตเลย ธรรมดาครับ หุ้นก็คือหุ้น มีขึ้นมีลง ถ้ารู้ว่าขาดทุนก็ให้รีบขายซะก่อน ไม่เช่นนั้นจากขาดทุนเพียงน้อยนิด จะกลายเป็นขาดทุนมากเอาได้ครับ ยังไงเราก็ยังต้องสววิญญาณนักเก็งกำไรไว้ด้วย เข้า-ออก ให้เป็น ถ้ารู้ว่าเข้าผิดจังหวะเมื่อไหร่ก็รีบโกยครับ ขายทิ้งกันไปก่อนได้เลย อย่าปล่อยให้ราคาต่ำมากกว่า 5% เพราะนั่นเป็นสัญญาณแห่งหายนะแล้วละครับ
ลักษณะของนักลงทุนมีหลายรูปแบบครับ และเชื่อว่านักลงทุนหลายๆ ท่านที่เข้ามาในตลาดนี้ก็ย่อมมีเป้าหมายหรือวางแผนเก็งกำไรกันไว้อยู่แล้ว เช่นตั้งใจว่าจะเล่นหุ้นในวงเงิน 500,000 บาท แต่เอาเข้าจริง ๆ เจอหุ้นที่เร้าใจก็มักจะอดใจไม่ไหว ทำให้เข้าซื้อเกินวงเงินกันเข้าไปได้อีก ลักษณะแบบนี้ไม่เป็นไรครับเห็นว่ามีกำไรก็เป็นธรรมดาที่จะอดใจกันไม่ไหว แต่ต่อมาเป้าหมายต่อไปคือกำไรครับ สมมติตั้งไว้ที่ 10% ก็จะขาย แต่พอเอาเข้าจริง ๆ กลับไม่อยากขายเอาซะดื้อ ๆ กลัวว่าราคาจะขึ้นต่อไปได้อีก ใครที่เกินเป้าหมายก็เป็นเรื่องที่ดีครับ แต่ถ้าพลาดเป้าหละ ที่นี่แหละครับอาจจะเกิดภาวะที่เรียกกันบ้าน ๆ นี่แหละครับว่า “ทุนหาย กำไรหด” กันได้เลย
ในยุคนี้ใครก็อยากรวยเร็ว ๆ ด้วยกันทั้งนั้น ส่วนใหญ่ก็จะเข้ามาเก็งกำไรกัน ถ้าจะเป็นนักเก็งกำไรแต่ Stop Loss ไม่เป็นก็ถือว่าเสี่ยงมากครับ เพราะในช่วงเวลาที่เข้าซื้อนักเก็งกำไรเข้าผิดจังหวะเอง แต่ก็ยังฝืนต่อ เพราะไม่ยอมขาดทุนจะเอาชนะตลาดให้ได้ท่าเดียว แสดงว่าคุณทั้งโลภ ทั้งขาดวินัยอย่างไม่น่าให้อภัยเลย ตั้งงบที่จะเข้าซื้อ และเป้าหมายของกำไรไว้ให้พอควรครับ ถึงเวลาขายก็ต้องขายครับ แล้วคุณจะสนุกกับตลาดหุ้นได้อีกนาน
ระเบียบวินัยของนักลงทุนเป็นสิ่งสำคัญ และหุ้นก็มีให้เราได้เข้าซื้อไปตราบนานเท่านานที่เรายังมีแรงจะมีเงินที่จะลงทุน ฝึกฝนในส่วนนี้ให้มาก ๆ จะได้ชำนาญครับ แต่ชำนาญการขาดทุนบ่อย ๆ ไม่ดีนะเงินทั้งนั้นครับ
